Sinds eind oktober 2018 werk ik als vrijwilliger in het NAHuis. In het begin heb ik als kennismaking allerlei dagen en verschillende bezoekersgroepen mogen meemaken; sinds kort ben ik vaste vrijwilliger op de vrijdag.
Het NAHuis is een prachtige plek met een aangename huiselijke sfeer. Het valt mij op dat iedere bezoeker zich hier thuis voelt. Er is ruimte voor datgene wat verteld moet worden en ieder kan zich ook verplaatsen in de moeilijkheden van de ander. Ik hoor vaak de opmerking passeren: “Zó zou het nou in de hele wereld moeten zijn; op een prettige en begripvolle manier met elkaar omgaan. Net zoals hier”. Bijzonder om dit met elkaar te delen.
Wat gebeurt er zoal op een gewone NAHuisdag?
- Schildersclubje: Cees (onze dichter) heeft weer een paar mooie schilderijtjes gemaakt. Bijzonder dat Cees dit pas drie maanden doet. Hij heeft dit creatief talent in zichzelf ontdekt en is in alle bescheidenheid nieuwsgierig naar wat het schilderen hem nog meer gaat brengen.
- Onze scheikundeman heeft twee tuinkabouters vrolijk ingekleurd. Hij denkt ook met een gevoel van weemoed aan de tijd van voor zijn hersenbloeding terug. Wat hij allemaal deed en kon. Fijn om dit te kunnen vertellen. Met de kleine penselen je draai leren vinden en stapje voor stapje jezelf weer leren accepteren. Bijzonder dapper ook.
- Samen op de fiets met een tour door Amsterdam. De ouders van Resie hebben daar gewoond en ik heb daar gewerkt. Al fietsend praten over “onze” stad: herkenning en ontdekking. Wat een bijzondere fietstocht.
- En natuurlijk een heerlijk lunch….Gerard heeft een smakelijk slaatje gemaakt. Samen eten en praten met elkaar. Het lijkt wel één grote familie zo aan tafel: bijzonder verbindend.
Na de lunch is het voor ieder wat wils. Voor sommigen wordt het even een rustmoment van de dag. De fysio komt haar klanten ophalen voor een behandeling hier in huis. Voor enkele bezoekers is het ook vertrektijd naar hun eigen huis. Maar er verschijnen ook andere vaste klanten voor een kaartspelletje. Gaan we winnen of verliezen? Op de achtergrond hoor je de zachte muziek van het muziekclubje. Sfeervol.
Vrijdag: een gewone NAHdag…..???
Voor mij een bijzondere ontmoetingsdag.
Margo van de Laak
