Gedicht
Onze huisdichter Cees Mallens heeft recent een gedicht geschreven over zijn eerste Corona-prik.
Mijn 1e corona prik
Wat verlangde ik er naar
Een vaccin tegen Covid-19
De ontwikkeling hiervan ging razend snel
Pfizer, Moderna, Astra Zeneca en Janssen
Welke was de beste, Janssen was de leste
Astra en Janssen kwamen onder de pauze knop
Ze gingen even helemaal op slot
Pfizer werd aan de ouderen gelinkt
Zelf kunnen kiezen was er niet bij
Ikke stiekem blij
Maar met het zwabberende vaccinatiebeleid
Was er geen touw aan vast te knopen
Wie welke en wanneer nie ….. en in welke leeftijdscategorie
In elk praatprogramma werd alles onder de loep genomen
Aan een stuk bomen en discussiëren
Iedereen mocht er met zijn specifieke kennis over oreren
Het raakte meestal kant nog wal
Ik dacht dikwijls …… ja het zal
Maar ik bleef keer op keer aan de buis gekluisterd
Teveel geluisterd naar al dat gehakketak haakte ik af
Ik kon het kaf niet meer van het koren scheiden
En om een inzinking te vermijden
Richtte ik me op mijn vaccin en wat ik wel mocht en moest laten
Hoesten, niesen in de elle boog en héél vaak handen wassen
Van twee naar een persoon
maar thuis ontvangen geen handen schudde
Het was …. en is …. nog steeds echt knudde
3 kussen zullen hopelijk gaan verdwijnen
Het verspreiden van het virus zal door dit alles snel verkleinen
Maar een ding staat bij voorbaat vast
Ook al halen we alles uit de kast
Het virus zal nog lang beklijven
Misschien wel voor altijd onder ons verblijven
Maar vooralsnog moet ik nog gaan voor een 2e prik
Om de honger van het virus tot een minimum te stillen
Maar wat ik eigenlijk zou willen
Een cocktail voor algehele immuniteit
Dat is waar we naar moeten streven
Geen gedoe meer van schaarste, protocollen, opschaling, testen,
afspraken en noem maar op
En een gedonder aan de top
Weg met al dat vermoeiende gekissebis
Openheid met draagvlak en vertrouwen
Aan een menselijker toekomst bouwen
Heel de wereld moet kunnen prikken, prikken, prikken
Niet ikke en d’n dikke en de rest kan stikken
Menselijke humaniteit moet ten alle tijden boven aan ons lijstje staan
Dat is de essentie van ons menselijk bestaan
Op naar mijn 2e en laatste prik
Toch nog even denkend aan mijn eigen IK
